Moja ulubiona lekka Zupa Pomidorowa. Gotuję ją zawsze na delikatnym drobiowym rosole.
Oczywiście można ugotować klasyczny wołowo-drobiowy bulion, ale ja jednak zdecydowanie lubię rosół drobiowy.
Często zastanawiamy się jaka jest tajemnica klarownego rosołu.
Przez lata przekonałam się że, aby otrzymać piękną przezroczystą zupę należy należy uważać na trzy kwestie:
- Zupę trzeba ,,odszumować”. Szumowiny to nic innego jak białko mięsa. Przy mięsie wołowym, szumowiny jest więcej, przy samym drobiu mniej. Szumowiny należy bardzo dokładnie zebrać z powierzchni wody i wyrzucić.
- Cebula przed dodaniem go garnka musi być bardzo dokładnie opalona. Można opalić ją nad gazem, lub specjalnym palnikiem. Cebula musi być czarna.
- Zupę gotujemy długo na maleńkim ogniu, woda powinna jedynie ,,mrugać”. Czas gotowania zależy od mięsa którego używamy, wołowina gotuje się dłużej 3-4h, ale niektórzy gotują rosół przez ,,cały dzień”. Przy użyciu mięsa drobiowego wystarczy ok. 3h.
Do gotowania rosołu, po za klasyczną polską włoszczyzną, można dodać również kilka liść białej kapustę. Ja nie lubię kapusty, ale to już kwestia smaku, upodobania lub tradycji rodzinnej. Klasyczny rosół to duża ilość warzyw, mięso i nie za dużo wody, wówczas bulion jest esencjonalny i aromatyczny.
Ja do rosołu dodaję klasyczne zioła i przyprawy
- sól
- pieprz czarny w ziarnach
- ziele angielskie w ziarnach
- liść laurowy
- suszony lub świeży lubczyk
Niektórzy dodają rownież 1-2 goździki, nie próbowałam, ale podobno nadają one zupie piękny, delikatny aromat.
Pozostawiony na noc rosół powinien zamienić się w delikatną galaretkę, wtedy wiadomo, że jest na pewno odpowiednio bogaty w warzywa, mięso i dostatecznie długo gotowany.
A kiedy już mamy pyszny rosół, to tylko chwila i możemy zrobić pomidorową.
Pomidorówka, jest jedną z ulubionych zup Polków. Ja do rosołu dodaję dożą butelkę pomidorowej pasaty, ilość zawsze jest taka, że zupa robi się gęstawa.
Oczywiście można dodać domowy przecier, lub podsmażone na maśle z odrobiną cukru świeże pomidory.
Najczęściej pomidorową podaję z makaronem lub ryżem, obie wersje lubię jednakowo. Dla dzieci można zrobić ją również z kluseczkami lanymi, lub makaronem z cieniusieńko pokrojonych naleśników.
Zupa zabielana lub czysta. Co kto lubi, pamiętajcie jednak, aby śmietanę najlepiej 18% kwaśną, dawać na talerz, a nie zabielać całego garnka.
Podgrzewanie zupy zabielonej sprawia, że staje się ona kwaśnawa.
SKŁADNIKI
- 2 podudzia z kurczaka
- 4-5 średnich marchewek
- 3 pietruszki
- ok. 1/3 średniego selera
- 1 mały por
- 1 średnia cebula
- 3 liście laurowe
- 5 ziaren ziela angielskiego
- 6 ziaren pieprzu czarnego
- 1 łyżeczka lubczyku
- 1,5 -2 łyżeczki soli
- ok. 700 ml. pomidorowej pasaty (dobrej jakości)
- 2-3 gałązki selera + ok. 1/2 pęczka natki pietruszki (związać razem nicią)
przygotowanie
Na początek gotuję lekki drobiowy rosół.
Natkę i gałązki pietruszki myję, związuję nicią kuchenną.
Do dużego garnka wkładam umyte kawałki kurczaka, natkę i pora, przyprawy (bez lubczyku), liście laurowe, pieprz, ziele angielskie i sól.
Całość zalewam zimną wodą ok. 4 l. i zagotowuję pod przykryciem.
Kiedy woda zaczyna się gotować odkrywam garnek i zbieram sitkiem szumowiny (szare kłaczki białka z mięsa) wyrzucam je.
Do garnka wkładam obrane warzywa. Cebulę opalam, można palnikiem, można nad gazem, powinna jednak być czarna. Wkładam cebulę do garnka.
Dodaję lubczyk.
Znowu doprowadzam do zagotowania. Zmniejszam ogień do minimum, woda powinna jedynie ,,mrugać".
Tak gotuję przez 2-3 godz, można dłużej, ale używając kurczaka 2h wystarczą.
Tak ugotowany rosół można podawać z makaronem. Ja przed podaniem przecedzam rosół, aby był klarowny i czysty.
Po ok. 2,5 h odkrywam garnek, wyjmuję cebulę i węzełek z natki i pora, wyrzucam je.
Do garnka wlewam pomidorową pasatę, mieszam i zagotowuję, zmniejszam płomień i spokojnie podgrzewam jeszcze ok. 10 min.
Po tym czasie zupa jest gotowa.
Podaję z makaronem, lub ryżem.
Czasami zabielam 1 łyżką 18% śmietany.
